Çocuklar Aslında Bize Her Şeyi Anlatır

ÇOCUKLAR ASLINDA BİZE HER ŞEYİ ANLATIR
Okula başlayan ve gün sonunda eve geldiğinde sohbet etmek istediğiniz çocuğunuz var mı? Peki, kendi çocuğunuza yaklaşımınız nasıl oluyor? Gün içerisinde neler yaptığını, gününün nasıl geçtiğini merak ediyorsunuz. Ama çocuğunuza karşı yanlış sorular sorup cevap vermediğinde, ‘’Acaba öğretmen mi konuşmamasını istedi? Yoksa ben çocuğumla güzel iletişim kuramıyor muyum?’’ vb. sorular mutlaka aklınızdan geçiyordur. Bu düşünceler sonrasında dönüp kendinize, ‘’Ben, çocuğuma yanlış sorular yönlendirip onu sıkıştırıyor olabilir miyim?’’ diye soruyor musunuz?
Onu okuldan aldınız ve heyecanla sordunuz: “Günün nasıl geçti?’’. Sıklıkla aldığınız cevaplar şunlar değil mi: ‘’Mmmm unuttum, bilmiyorum anne, parka mı gidiyoruz, iyi; sıkıldım, bir şey yapmadık ki!’’ gibi geçiştirici cümleler duyuyor olabilirsiniz. Unutmayın, günün nasıl geçti, sorusu çocuklar için çok büyük ve geniş bir sorudur. Genellikle ne anlatmaları gerektiklerini bilemezler. Gün içerisinde çok eğlenseler veya öğretici etkinliklere katılsalar dahi gün sonunda konuşmak istemez, sizi geçiştirebilirler. Dikkat ederseniz bazen bu soruları yetişkinlere bile sorsanız “iyi” ya da “kötü” gibi cevaplar alıyoruz. Bu yüzden lütfen sorularınızı çocuklarınız için daha basit hale getirin. Onların yaş ve algılarına uygun net anlaşılır ve sıradan olmayan sorular yöneltin. Örneğin “Öğle yemeğinde kimin yanına oturdun? Örümcek şarkısını öğrenmişsin, aslında ben de biliyordum, ama unutmuşum bana hatırlatabilir misin? Oyun zamanınızda kiminle oynadın?, Parkta en çok hangi oyuncağı tercih ettin?, Öğretmenin komik bir şey anlattı mı? Bugün yeni bir kelime öğrendin mi?, Ben, bugün bu yemekleri yedim senin en çok hoşuna giden yemek ne oldu?” gibi özel sorular sorabilirsiniz. Hatta sorularınıza kendinizi de dâhil edip gün içerisinde siz de yaşadığınız olaylarınızdan çocuğunuza uygun bir dille bahsedebilirsiniz.
“Çocuğumun oyunlarda kaybetmeye tahammülü yok, hep kazanmak istiyor, ama her zaman kazanamayabiliyor ya da sorun çıkmasın, ağlamasın diye her oyunda onun kazanmasını sağlıyoruz.’’ Gibi cümleler kurup düşüncelere daldığınızı biliyorum. Oyun, çocukların gelişimindeki en etkili faktördür ve benmerkezci oldukları için hep kazanmak isterler. Özellikle küçük yaş gruplarında bu durumla daha sık karşılaşılır. Oyun yoluyla problem çözme, başa çıkmayı öğrenir ve daha çok güçlenirler. Aslında oyun ile çocuk dış dünyadaki birçok kazanma ve kaybetmeyle yüz yüze gelir.
3-5 yaş grubu çocuklar bırakın kazanmayı kendine ait hiçbir şeyi paylaşmak istemezler. Buna tahammül edemezler. Bu yaşanılan durum gelişimsel olarak normal bir süreçtir. Büyüdükçe ve dış dünya ile iletişim haline girdikçe çocuklar aslında yaşayarak her şeyi öğrenirler. Yaşları ilerledikçe çocuklarımız büyüdükçe duygularını düzenleme becerileri arttıkça, kendilerini daha güçlü hissetmeye başladıkça kaybetmeye olan tahammülleri artar. Bunun için bol bol oyun oynamalısınız. Ara ara kazanıp kaybetme karşısında yaşadığı hayal kırıklığı ile başa çıkmasına fırsat verilmeli ve kazanıldığı zamanlarda çok abartılı ve coşkulu tepkiler verilmemeli. Unutmayın ki sizler onların oyun arkadaşı olduğunuz kadar anne ve babasısınız.
Onlara en güzel zamanı yaratmak istiyorsunuz, ama onu dış dünya ile de iletişime geçirmelisiniz. Her aile bireyinin kendine özel bir zamanı ve alanı olmalıdır. Bunu yaratmak da sizlerin elinde.

Anaokulu Sınıf Öğretmeni
Kardelen TATLI