DÜŞÜNEN ZİHİNLER, SORGULAYAN NESİLLER VE YAŞAMAYA DEĞER HAYATLAR…

DÜŞÜNEN ZİHİNLER, SORGULAYAN NESİLLER VE YAŞAMAYA DEĞER HAYATLAR…

Bütün mesele tüketim çağının tükenen insanları olmamızla başlıyor. Bedenen üretirken farkında olmadan yorulan bedenlerimizle zihnen tükeniyoruz.

Nasıl mı? Yorgun bedenlerimiz, kendimize ve çevremize bizi yabancılaştırıyor. Zaman içerisinde ne yaşadığımız hayatın anlamını ne de yaşadığımız toplum düzenini düşünüp sorguluyoruz. Hatta belki de çoğumuz özel zevklerimizin bile farkında olamıyoruz. Dört duvarın içinde çocuklarımızı göremiyor, onların sessiz çığlıklarını duyamıyoruz.

Ünlü düşünür Descartes’in cümlesini anımsatmak isterim: “Düşünüyorum, o halde varım.” Bize var oluşumuzu sorgulatmayı hedefleyen bu cümle altında derin anlamlar barındırıyor. Yaşadığımız evrende düşünme yetisine sahip olan tek canlı olan biz insanlar, varlığımızı kanıtlamak için bu eşsiz yetimizi kullanmalıyız.

Ancak düşünen zihinler sorgular ve sorgulayan zihinler sürü psikolojisinin zincirlerinden kurtulup hayata karşı varlığını kanıtlar. Biz, varlığını kanıtlayan, hayata karşı “Ben de varım!” cümlesini kurabilen nesiller yetiştirmek için harekete geçmeliyiz.

Özünü oluşturmayı hedefleyen bireylere ihtiyacımız giderek artıyor. Bu yüzdendir ki düşünen zihinlere, sorgulayan nesillere sahip olmak için çocuklarımızın bize ihtiyaçları var. Hayatlarını anlamlı kılmaları, bir amaçlarının olması ve onun için çabalamaları; değer yargılarının, fikir ve düşüncelerinin olması onları boşluk hissinden kurtarıp işe yarar hissine büründürecektir. Hayatlarından keyif alan, öz güvenli ve mutlu bireyler olarak yaşamlarını sürdüreceklerdir. Onların yetiştirdikleri nesiller de kendilerine benzeyecek, tıpkı bir zincirin halkaları gibi…

Sokrates’in de dediği gibi, “Sorgulanmamış hayat, yaşamaya değmez.”

Düşünen, sorgulayan ve yaşamaya değer hayatlara ulaşmak dileğiyle…

Merve KÖROĞLU

Felsefe Öğretmeni