İnsanlar Paylaşmayı Mı Unuttu?

İnsanlar hüznünü, kederini, mutluluğunu paylaşamaz oldu. Paylaşılmayan mutluluk, huzursuzluk oldu. Gelecek kaygısı mı paylaşımı azalttı, insanların geçim sıkıntısı mı? Yoksa her şeye kolayca ulaşması mı? Yoksa yoruldu mu insan? Kargaşa, belirsizlik insanı yordu mu, yıprattı mı, yoksa olgunlaştırdı mı?

İsteklerimiz mi azaldı, yoksa çabalamayı mı bıraktık? Her şeyden sıkılır oldu insan. Eğlenmeyi bile başaramaz oldu. Sevmekten, sevilmekten korkar oldu.

Mutsuzluk, insanı ya dijital ortamın girdabına ya da kendi yalnızlığına itti. İnsan dününü unutup bugünü yaşar oldu. Bu da insanı boş boş dolaşan, monoton, huysuz, aksi yaptı sanki. İnsanın mutsuzluğu arttı, artık hiçbir şey insanı mutlu etmiyor. İnsan hiçbir şeyden tat alamaz oldu. Kendi hayallerimizin peşinden koşmayı bırakıp başkalarının görmek istediği rol model olmaya çalışıyordu sanki. Oysa geleceğimizin bizden beklentisi farklıydı; o araştıran, başkaların üzüntüsüne ortak olup onu azaltan, mutluluğunu paylaşıp artıran olmak istiyordu. Taşına, toprağına, doğasına, suyuna sahip çıkan olmak istiyordu. Kendi üreten, kendi tüketen olmak istiyordu. Dijital ortamdan kurtulup, hayattan tat almak istiyordu. Biliyordu ki; hayatın tadı etrafta olup biteni anlamakla çıkacaktı.

Tadı mı kaçtı hayatın, yoksa paylaşmayı mı unuttu insan?

Murat Arıcı