ÇOCUKLARIN GÖZÜNDEN….

ÇOCUKLARIN GÖZÜNDEN….

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken… Ben bağda üzüm bekler, derede odun yükler iken, bir varmış bir yokmuş. Evet tekerlemeler hayatımızın neşesidir. Bizim çocukluğumuzda da annelerimiz, babalarımız ve ninelerimiz masalları hep bu şekilde anlatmışlardı. Masalın yalanı mı olurmuş? O yalan bu yalan, fili yuttu bir yılan. Bu da mı yalan? Derke bir laf etmiş, bir laf etmiş. Bakalım ne laflar etmiş? Bulutlara bakıp onların üstünde zıplamayı ya da pamuk şeker gibi onlardan kopartıp yemeyi, gökyüzüne baktığınızda ayın ucunda oturup bacaklarınızı sallamayı düşündüğü bir çocuk geliyor aklıma. Çocuklar daima yaratıcı fikirlere sahip, her şeyi daha güzel gören ve anı keyifli hale getiren dünyanın en masum varlıklarıdır. Çocuklar az şey bilir belki ama o bildikleriyle müthiş bir dünya yaratırlar.

Çocuk olmak bir umuttur. Keşke hep çocuk kalabilsek! Geleceği düşünmez ama alacağı arabanın veya bir oyunun hayalini kurar, buna inanır ve bunun hemen gerçekleşeceğini düşünür. Hayat bu kadar masum değildir evet ama dünyaya çocuk gözüyle bakarsanız her şeyi daha basite indirgeyebilir ve ulaşamayacağınız değil de gerçekliğe daha yakın isteklerde bulunabilirsiniz.

Oyun oynamak, resim çizmek, etkinlik yapmak, bahçede çamurlara girmek, parklarda onlar gibi neşeli, çılgınca eğlenmek ve bazen dünyaya çocukların gözünden bakmak için çocukla çocuk olmak gerek.

Rapunzel, Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler ve dahası… Bu masallarla büyüyen çocukların dünyası da hep güzelliklerle dolu ve sürekli mutlu beklentiler ve mutlu sonralarla bitmiştir.

Çocukken her şey rengârenktir, dünya da bunun başında gelir! Hayaller vardır asla sonu olmayan ve karanlıkları bile aydınlıklara çıkarabilen. Çocukların gözünden böyledir hayat ya da biz öyle görürüz. Gitmediğimiz, görmediğimiz dünyalara onlarla gider onlarla yaşarız hayal dünyalarını.

Ben bu yüzden en çok çocukların gözünden bakabilmeyi sevdim, siz de öyle yapın!

Esin ÖZKAN

Anaokul Sınıf Öğretmeni